Daar gaan we; het op papier zetten van kwaliteiten en ontwikkelpunten tijdens mijn BDB. Dit is een confrontatie, maar een perfecte manier om het van mij af te schrijven. Ik sta namelijk niet graag in het middelpunt van de belangstelling, en houdt veel voor mezelf als ik mensen niet ken. Ik kan dus in eerste instantie erg verlegen en teruggetrokken overkomen. Zodra ik mij veilig en comfortabel voel, ga ik langzaam mijn mening geven en vragen stellen, waarom bepaalde standpunten zo zijn. Het volledig begrijpen van de mening/standpunt van een ander ter zijde, want ik heb ik mijn achterhoofd vaak zelf al een antwoord. Dit is een valkuil, dus ontwikkelpunt voor mij. Waarom vertrouw ik die persoon niet volledig? Ik schrijf het vaak op, en ga het op een later moment onderzoeken. Meestal kom ik erachter dat het gewoon klopt, maar af en toe klopt mijn voorgevoel ook.
Om verder te schrijven over mijn ontwikkel proces, wil ik graag eerst aanhaken op het punt dat ik al mijn verwachtingen voor de BDB opzij had geschoven, dit omdat binnen mijn afdeling er niet echt positief over gesproken werd. Na een dikke 2 jaar werkende op de simulatoren voelde ik mij erg comfortabel en zeker ook bevoegd. Maar wat maakt een persoon een goede docent? En wat is een goede docent? Passen mijn eigenschappen wel bij een goede docent? Deze vragen stel ik mijzelf in het begin tijdens de tweedaagse in Bakkeveen. Omdat deze tweedaagse voor mij echt een eye opener was, heb ik mijn bevindingen van deze dagen meegenomen in mijn portfolio. Via onderstaande knop, is dit te lezen.
De eerste atelier bijeenkomsten waren lang en ingewikkeld in mijn ogen. Waar gaat dit over? Wat heeft dit met mijn werk te maken? Dat is wat mij vaak heb afgevraagd. Elk atelier heb ik vol goede moed meegedaan, en alles opgeschreven en vele aantekeningen gemaakt. Beetje bij beetje viel het kwartje, en ben ik begonnen met het uitwerken van de leeruitkomsten van het eerste atelier, mijn rol als beoordelaar. Het was een interessant proces. Het onderwerp is een niet veel besproken onderwerp in ons team, omdat het al jaren op een bepaalde manier uitgevoerd wordt. Elke mogelijkheid om er een andere wending aan te geven in het verleden, gaf veel tegenspraak hoorde ik. Ik ben mijn eigen weg gegaan, en heb dit atelier op mijn manier uitgevoerd.
Op naar het volgende atelier, mijn rol als ontwerper. Dit onderwerp wekt meteen mijn interesse. Ontwerpen, vernieuwen, nieuwe uitdagingen, nieuwe simulator modellen. Ik wordt er erg enthousiast van, en wil het grootst en met veel toeters en bellen aanpakken. Ik wordt al snel teruggeroepen door mijzelf, want wat is nu eigenlijk de bedoeling, en wat is er haalbaar in dit korte tijdsbestek? En hoe blijf ik dicht bij mijzelf. Ik ontdek dat mijn kwaliteiten juist perfect zijn voor mijn gekozen werkvormen. Door andere werkvormen toe te passen, kijken studenten opeens op een hele andere manier na de simulator. Wat de studenten als een zeer positieve ervaring beschrijven. Tijdens mijn eerste test, gaat het natuurlijk niet volledig zoals ik gepland had. Daar kan ik zelf dan slecht tegen, komt weer zo’n ontwikkelpunt/kwaliteit, perfectionistisch dat ik ook ben. Dus ik ga mijn concept een tweede keer testen, nu wel op de manier zoals ik het bedacht had. Ik merk dat ik mij al veel meer op mijn gemak voel.
Tijdens de COL bijeenkomst op Terschelling, kreeg ik in mijn ogen een mooi compliment. Ik was bekwaam maar onbewust. Met dit item “onbewust” wil ik verder gaan. Uitzoeken waarom ik bepaalde ideeën en waarom ik een keuze maak dat moment. Ik duik de literatuur in, voor ieder ander de normaalste zaak van de wereld, voor mij een enorme uitdaging. Ik vind lezen namelijk verschrikkelijk. Maar de interesse is daar, ik leen mijn eerste boeken van de bibliotheek sinds afstuderen. Ik begin met het boek, John Hattie, Leren zichtbaar maken. Wat een pil, en wat een teksten. Het is interessant, maar zo lastig om te lezen. Na een twee keer verlengen breng ik het maar weer terug. Het tweede boek Piet Hoogeveen, Het didactische werkvormenboek, leest voor mij gemakkelijk. Dit is wat ik wil weten, welke werkvormen bestaan er, en hoe pas je die toe. Het boek gebruik ik veel, en ik heb verschillende werkvormen uitgeprobeerd.
Gedurende het atelier, mijn rol als uitvoerder, raak ik zeer gemotiveerd. De psychologische kant achter de mens spreekt mij zo aan. Waarom doen wij bepaalde acties eigenlijk? en waarom reageren wij op bepaalde manieren? Hier ga ik mijzelf in verdiepen. Het eerste boek wat ik lees, en uitwerk is van Lieuwe Koopmans, Dit ben ik. Doordat ik de eerste twee ateliers mis, moet ik in het begin zelf veel uitzoeken. Maar ik ben zo erg geïnspireerd tijdens het derde atelier dat ik zo bij ben, en gestaagd verder ga met het uitwerken van mijn laatste atelier.
Het proef assessment heb als zeer fijn ervaren. Het was een eye opener voor mij. Waar sta ik en wat moet ik nog doen/weten/verbeteren. We waren een klein groepje waardoor er veel persoonlijke vragen beantwoorden werden en zeer zeker ook gesteld werden door collega’s en de assessor.